Kiedy oferta a kiedy zaproszenie do rokowań?
data dodania: 2016-05-03
Art. 71 k.c. stanowi, że ogłoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje, skierowane do ogółu lub do poszczególnych osób, poczytuje się w razie wątpliwości nie za ofertę, lecz za zaproszenie do zawarcia umowy.
W szczególny sposób złożenie oferty / zaproszenie do rokowań zostało uregulowane w przypadku zawarcia umowy sprzedaży. Zgodnie bowiem z art. 543 k.c. wystawienie rzeczy w miejscu sprzedaży na widok publiczny z oznaczeniem ceny uważa się za ofertę sprzedaży.
W szczególny sposób złożenie oferty / zaproszenie do rokowań zostało uregulowane w przypadku zawarcia umowy sprzedaży. Zgodnie bowiem z art. 543 k.c. wystawienie rzeczy w miejscu sprzedaży na widok publiczny z oznaczeniem ceny uważa się za ofertę sprzedaży.
Jak w takim razie należy rozumieć użyty w art. 71 k.c. zwrot „w razie wątpliwości” ? Przyjmuje się, że „wątpliwości” powinno się odnosić do stopnia stanowczości wyrażonej w informacji woli zawarcia umowy oraz zakresu wynikających z nich postanowień proponowanej umowy.
Prawidłowe odróżnienie oferty od zaproszenia do zawarcia umowy wymaga oceny, czy w konkretnym wypadku do potencjalnego kontrahenta kierowana była informacja o możliwości zawarcia określonej umowy i płynących z niej korzyściach, czy też sprecyzowana została jednoznaczna propozycja zawarcia z nim określonej umowy. W tym pierwszym wypadku mamy do czynienia tylko z zaproszeniem do zawarcia umowy, podczas gdy drugi wypadek jest już ofertą zawarcia umowy.
Jeżeli kupujący udaje się do sprzedawcy w celu zakupu konkretnej rzeczy i sprzedawca wskazuje kupującemu odpowiedni towar, który ma spełniać jego wymagania, precyzuje cechy tego towaru, zapewnia, że towar ten posiada takie a nie inne cechy (właściwości) i podaje cenę towaru to oświadczenie bez wątpienia ma cechy oferty. Jego niewątpliwym celem jest bowiem bezzwłoczna sprzedaż kupującemu temu towaru.
Oferta musi wyrażać wyraźną wolę zawarcia kontraktu i musi zawierać co najmniej istotne postanowienia umowy, która ma być zawarta. Z kolei sama informacja stanowiąca tylko zaproszenie cechuje się tym, że zawiera ona tylko informacje o produkcie służące zachęceniu do jego zakupu, informacje wartościujące. Oświadczenie stanowiące zaproszenie do zawarcia umowy jest czynnością wszczynającą dopiero procedurę, której celem jest dojście umowy do skutku. Nie jest ono ukierunkowane na wywołanie skutków prawnych, a więc nie ma charakteru oświadczenia woli.
Reguła interpretacyjna zawarta w art. 71 k.c. ma zastosowanie w tych wszystkich wypadkach, gdy ze znaczenie oświadczenia nie wynika w sposób jednoznaczny, że jest ono ofertą zawarcia umowy ani też z jego treści takiego znaczenia nie można ustalić jednoznacznie, stosując zasady wykładni oświadczenia woli zgodnie z art. 65 § 1 k.c.
Z kolei wykładnia takiego oświadczenia powinna uwzględniać okoliczności, w jakich zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Wówczas istotne znaczenie mają normy pozaprawne, takie jak dobre obyczaje w obrocie handlowym, zwyczaje obowiązujących w tej sferze stosunków, szczegółowość podanych informacji.
Oczywiście powinno się też wziąć pod uwagę literalne brzmienia danego oświadczenia, użyte w tym oświadczeniu sformułowania i znaczenia im przypisywanego w stosunkach danego rodzaju.
Jeżeli pomimo dokonanej w taki sposób wykładni nie jesteśmy w stanie jednoznacznie stwierdzić , że oświadczenie jest ofertą, to wszelkie ogłoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje uważa się nie za ofertę, ale za zaproszenie do zawarcia umowy.
A jaka jest relacja art. 543 kc. do art. 71 k.c. (oczywiście poza tym, że art. 543 k.c. jest przepisem szczególnym dotyczącym umowy sprzedaży) ? Prezentację rzeczy należy uznać za ofertę sprzedaży jeżeli spełnia wszystkie warunki określone w art. 543 k.c. Jeżeli ich nie spełnia znaczenie, skutki tej prezentacji należy interpretować przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.c. i art. 71 k.c.
Prawidłowe odróżnienie oferty od zaproszenia do zawarcia umowy wymaga oceny, czy w konkretnym wypadku do potencjalnego kontrahenta kierowana była informacja o możliwości zawarcia określonej umowy i płynących z niej korzyściach, czy też sprecyzowana została jednoznaczna propozycja zawarcia z nim określonej umowy. W tym pierwszym wypadku mamy do czynienia tylko z zaproszeniem do zawarcia umowy, podczas gdy drugi wypadek jest już ofertą zawarcia umowy.
Jeżeli kupujący udaje się do sprzedawcy w celu zakupu konkretnej rzeczy i sprzedawca wskazuje kupującemu odpowiedni towar, który ma spełniać jego wymagania, precyzuje cechy tego towaru, zapewnia, że towar ten posiada takie a nie inne cechy (właściwości) i podaje cenę towaru to oświadczenie bez wątpienia ma cechy oferty. Jego niewątpliwym celem jest bowiem bezzwłoczna sprzedaż kupującemu temu towaru.
Oferta musi wyrażać wyraźną wolę zawarcia kontraktu i musi zawierać co najmniej istotne postanowienia umowy, która ma być zawarta. Z kolei sama informacja stanowiąca tylko zaproszenie cechuje się tym, że zawiera ona tylko informacje o produkcie służące zachęceniu do jego zakupu, informacje wartościujące. Oświadczenie stanowiące zaproszenie do zawarcia umowy jest czynnością wszczynającą dopiero procedurę, której celem jest dojście umowy do skutku. Nie jest ono ukierunkowane na wywołanie skutków prawnych, a więc nie ma charakteru oświadczenia woli.
Reguła interpretacyjna zawarta w art. 71 k.c. ma zastosowanie w tych wszystkich wypadkach, gdy ze znaczenie oświadczenia nie wynika w sposób jednoznaczny, że jest ono ofertą zawarcia umowy ani też z jego treści takiego znaczenia nie można ustalić jednoznacznie, stosując zasady wykładni oświadczenia woli zgodnie z art. 65 § 1 k.c.
Z kolei wykładnia takiego oświadczenia powinna uwzględniać okoliczności, w jakich zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Wówczas istotne znaczenie mają normy pozaprawne, takie jak dobre obyczaje w obrocie handlowym, zwyczaje obowiązujących w tej sferze stosunków, szczegółowość podanych informacji.
Oczywiście powinno się też wziąć pod uwagę literalne brzmienia danego oświadczenia, użyte w tym oświadczeniu sformułowania i znaczenia im przypisywanego w stosunkach danego rodzaju.
Jeżeli pomimo dokonanej w taki sposób wykładni nie jesteśmy w stanie jednoznacznie stwierdzić , że oświadczenie jest ofertą, to wszelkie ogłoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje uważa się nie za ofertę, ale za zaproszenie do zawarcia umowy.
A jaka jest relacja art. 543 kc. do art. 71 k.c. (oczywiście poza tym, że art. 543 k.c. jest przepisem szczególnym dotyczącym umowy sprzedaży) ? Prezentację rzeczy należy uznać za ofertę sprzedaży jeżeli spełnia wszystkie warunki określone w art. 543 k.c. Jeżeli ich nie spełnia znaczenie, skutki tej prezentacji należy interpretować przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.c. i art. 71 k.c.