Czym się różni reklama od reprezentacji?

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła uzyskania przychodów, w wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 23) PDOF stanowi, że nie uważa się z kosztu uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych.

Granica między tym co jest reklamą a tym co jest reprezentacją jest nieostra. Granicy tej nie zarysował również ustawodawca (brak jest definicji reklamy i reprezentacji) pozostawiając wypracowania zasad odróżniania praktyce.

Wydaje się, że reprezentację należy rozpatrywać jako coś co odnosi (pozostaje w relacji) do dobrego wizerunku przedsiębiorcy (prowadzonej przez niego „firmy”). Oznacza to, że kosztami reprezentacji są koszty poniesione na kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy na zewnątrz. Kosztami reprezentacji będą też koszty poniesione w celu stworzeniu korzystnych warunków dla nawiązania lub podtrzymania kontaktów handlowych. Ogólnie można wyjaśnić, że reprezentacja ma na celu stworzenie korzystnego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy na zewnątrz.

Działanie mieszczące się w reprezentacji mogą być podejmowane wobec aktualnych kontrahentów przedsiębiorcy, potencjalnych klientów a także np. wobec gości i osób postronnych (de facto więc wobec potencjalnych klientów).

Zaś reklama obejmuje działania przedsiębiorcy mające na celu poinformowanie potencjalnych klientów o oferowanych przez przedsiębiorę towarach i usługach oraz zachęcenie do ich nabywania. Reklama zawiera pozytywny przekaz o zaletach, użyteczności i wartości oferowanych dóbr. Co istotne przekaz taki może być realizowany przez rozpowszechnienie wiedzy (budowaniu świadomości) o logo firmy.

Ocena czy w danej sytuacji mamy do czynienie z reklamą czy reprezentacją trzeba dokonywać na podstawie całokształtu działań podejmowanych przez podatnika. Wg mnie tym najbardziej istotnym elementem odróżniającym jest to czy podejmowane dzielenie przyczyniają się do rozpowszechnienia świadomości o oferowanych towarach i usługach przez przedsiębiorcę. Jeżeli tak jest to te koszty ponoszone na takie działanie ponowny być uważane za koszty uzyskania podatku.