Zasada procedury cywilnej jest taka, że wyrok sądowy jest skuteczny między stronami tego procesu. W postępowaniu egzekucyjnym ma to takie znaczenie, że egzekwować roszczenie stwierdzone tym wyrokiem wierzyciel może od osoby przeciwko której ten wyrok został wydany. W przypadku egzekucji wyroku zobowiązującego do wydania lokalu pojawia się trudność w jaki sposób egzekwować taki wyrok w sytuacji gdy osoba, która pozwaliśmy w momencie egzekucji nie włada już lokalem i jednocześnie tym lokalem włada inna osoba albo władają nią jeszcze inne osoby niż ta przez nas pozwana. Lekarstwem na tę trudność zabezpieczającym właściciela lokalu przed działaniem kolejnego dzikiego lokatora jest art. 791 kpc.

Skarga na czynność komornika jest jednym ze środków zaskarżenia przysługujących stronom w postępowaniu egzekucyjny. Szczególność tego środka zaskarżenia przejawia się w tym , że za pomocą skargi na czynność komornika możliwe jest zarówno kwestionowania działań komornika jak i zaniechań komornika.

Ustawą z dnia 10 lipca 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw zostały zmienione niektóre regulacje dotyczące skargi na czynność komornika ograniczając zakres czynności, które mogą być zaskarżone skargą i zmieniając sposób wnoszenia skargi. Zmienione uregulowania dotyczące skargi na czynność komornika weszły w życie dnia 8 września 2016r.
 

W razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej konieczne jest ustalenie jaki organ egzekucyjny będzie dalej prowadził postępowanie egzekucyjne, bo naturalne jest, że „wspólnie” tego robić nie mogą.
Kiedy mamy do czynienia ze zbiegiem egzekucji? Zbieg egzekucji powstaje wówczas gdy dwa organy egzekucyjne : sądowy i administracyjny skierują czynności egzekucyjne do tego samego składnika mienia dłużnika i dokonają zajęcia tego składnika mienia.
Ustawa z dnia 10 lipca 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego raz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1311) wprowadziła nowe uregulowania dotyczące zbiegu egzekucji.

W razie skierowania egzekucji do wynagrodzenia za pracę podlega ono ochronie w ten sposób, że ograniczona jest dopuszczalna wysokość potrącanych kwot, czyli kwot które pracodawca w razie otrzymanie tytułu wykonawczego przekazuje komornikowi. Zasady ochrony wynagrodzenia za pracę określa art. 87 k.p. Ochrona działa w ten sposób, że w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych potrącenia mogą być dokonywane do wysokości trzech piątych wynagrodzenia, a w razie egzekucji innych należności potrącenia (i potrącenia zaliczek pieniężnych) mogą być dokonywane do wysokości połowy wynagrodzenia. Dodatkowo suma potrąceń na egzekwowane świadczenia inne niż alimentacyjne i potrącenia zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi nie mogą przekroczyć połowy wynagrodzenia, a razem z egzekwowanymi świadczeniami alimentacyjnymi nie mogą przekroczyć trzech piątych wynagrodzenia.