Czy opłaca się nie odbierać przesyłek sądowych?
data dodania: 2016-07-22
Kodeks postępowania cywilnego reguluje zasady doręczania osobom fizycznym pism w postępowaniu cywilnym przez sąd w sposób zapewniający z jednej strony rzeczywistą możliwość odbioru przez adresat pisma (tak aby mógł on skutecznie bronić swoich interesów i nie był on zaskakiwany przebiegiem procesu) a z drugiej strony w sposób umożliwiający prowadzenie postępowania (zapobieganie obstrukcji polegającej na nieodbieraniu przesyłek sądowych). Dlatego należy znać zasady doręczeń pism sądowych, aby wiedzieć kiedy to doręczenie jest w stosunku do nas skuteczne (i zaczynają biec terminy).
Pierwszym sposobem doręczenia pisma jest jego doręczenie osobiście osobie fizycznej będącej adresatem tego pisma (art. 133 § 1 k.p.c.). Jeżeli taka osoba nie ma zdolności procesowej pismo doręcza się przedstawicielowi ustawowemu tej osoby.
Jeżeli osoba fizyczne jest przedsiębiorą lub wspólnikiem spółki handlowej przesyłkę sąd doręczy na adres podany w rejestrze, chyba, że strona podała inny adres do doręczeń (art. 133 § 2a k.p.c.). Wykreślenie adresu z rejestru jako niezgodnego z rzeczywistym stanem nie uchroni przed skutecznym doręczeniem, bo jeżeli nie został wpisany aktualny adres, adres wykreślony uważany jest za adres podany w rejestrze.
Doręczenia osobie fizycznej dokonuje się w jej mieszkaniu, w miejscu pracy albo tam gdzie tę osobę się zastanie (art. 135 § 1 k.p.c.). Na wniosek strony sąd może doręczyć przesyłkę na wskazany adres skrzynki pocztowej (art. 135 § 2 k.p.c.).
Jeżeli doręczający przesyłkę sądową nie zastanie adresata przesyłki w mieszkaniu (miejscu zamieszkania) może przesyłkę pozostawić dorosłemu domownikowi lub administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli któraś z tych osób podjęła się oddania pisma adresatowi (art. 138 § 1 k.p.c.). Przesyłki sądowej którejś z tych osób doręczający nie może pozostawić, jeżeli ta osoba jest przeciwnikiem adresata w sprawie. W razie doręczania adresatowi przesyłki w miejscu jego pracy, doręczający może pozostawić pismo osobie upoważnionej do odbioru pism (art. 138 § 2 k.p.c.). Ten przepis wymaga od osób fizycznych szczególnej staranności w dbaniu o własne interesy, bo może się okazać, że sąd skutecznie doręczył pismo do rąk osoby upoważnionej do odbiory pism w miejscu pracy.
Jeżeli doręczający nie zdoła doręczyć pisma, w któryś z wyżej wskazanych sposobów, złoży to pismo w placówce pocztowej operatora (jeżeli pismo jest doręczane za pośrednictwem operatora pocztowego) lub w urzędzie właściwej gminy (jeżeli pismo jest doręczane w inny sposób niż za pośrednictwem operatora pocztowego) umieszczając zawiadomienie o złożeniu pisma w placówce pocztowej lub urzędzie gminy na drzwiach mieszkania adresata lub oddawczej skrzynce pocztowej (art. 139 § 1 k.p.c.). Zawiadomienie powinno zawierać informacje gdzie i kiedy pismo zostało pozostawione oraz pouczenie, że adresat powinien je odebrać w terminie 7 dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. Jeżeli adresat w ciągu tych 7 dni pisma nie odbierze doręczający musi powtórzyć zawiadomienie (wygląda ono tak samo jak pierwsze zawiadomienie). W razie nieodebrania pisma w ciągu 7 dni od dnia powtórnego zawiadomienia pismo zostanie uznane za doręczone.
Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma z sądu doręczający zwraca pismo do sądu z adnotacją, że adresat odmówił przyjęcia pisma (art. 193 § 2 k.p.c.). Pismo takie uważa się za skutecznie doręczone.
Należy również pamiętać, że w przypadku osoby fizycznej podlegającej wpisowi do rejestru albo ewidencji na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli nie można doręczyć pisma na adres podany w tym rejestrze lub ewidencji z uwagi na nieujawnienie zmiany miejsca zamieszkania i adresu, pismo pozostawia się w aktach sprawy, chyba że nowe miejsce zamieszkania i adres są sądowi znane (art. 139 § 3 k.p.c.).
Dalej należy również pamiętać o obowiązku zawiadomienia sądu o każdej zmianie zamieszkania i adresu skrytki pocztowej (art. 136 § 1 i § 4 k.p.c.), bo na skutek zaniedbanie tego obowiązku pismo sąd pozostawi w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany (art. 136 § 2 k.p.c. i § 4). Tego skutku nie stosuje się do doręczenia skargi o wznowienie postępowania i do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 136 § 3 k.p.c.).
Doręczeń nie dokonuje się w dni wolne od pracy ani w porze nocnej, chyba że wyjątkowych wypadkach prezes sądu postanowi o doręczeniu pisma w dniu wolnym lub porze nocnej (art. 134 § 1 k.p.c.).
Jeżeli zaś strona postępowania ustanowiła pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, sąd pisma sądowe doręczy tym osobom (art. 133 § 3 k.p.c.).
Jeżeli osoba fizyczne jest przedsiębiorą lub wspólnikiem spółki handlowej przesyłkę sąd doręczy na adres podany w rejestrze, chyba, że strona podała inny adres do doręczeń (art. 133 § 2a k.p.c.). Wykreślenie adresu z rejestru jako niezgodnego z rzeczywistym stanem nie uchroni przed skutecznym doręczeniem, bo jeżeli nie został wpisany aktualny adres, adres wykreślony uważany jest za adres podany w rejestrze.
Doręczenia osobie fizycznej dokonuje się w jej mieszkaniu, w miejscu pracy albo tam gdzie tę osobę się zastanie (art. 135 § 1 k.p.c.). Na wniosek strony sąd może doręczyć przesyłkę na wskazany adres skrzynki pocztowej (art. 135 § 2 k.p.c.).
Jeżeli doręczający przesyłkę sądową nie zastanie adresata przesyłki w mieszkaniu (miejscu zamieszkania) może przesyłkę pozostawić dorosłemu domownikowi lub administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli któraś z tych osób podjęła się oddania pisma adresatowi (art. 138 § 1 k.p.c.). Przesyłki sądowej którejś z tych osób doręczający nie może pozostawić, jeżeli ta osoba jest przeciwnikiem adresata w sprawie. W razie doręczania adresatowi przesyłki w miejscu jego pracy, doręczający może pozostawić pismo osobie upoważnionej do odbioru pism (art. 138 § 2 k.p.c.). Ten przepis wymaga od osób fizycznych szczególnej staranności w dbaniu o własne interesy, bo może się okazać, że sąd skutecznie doręczył pismo do rąk osoby upoważnionej do odbiory pism w miejscu pracy.
Jeżeli doręczający nie zdoła doręczyć pisma, w któryś z wyżej wskazanych sposobów, złoży to pismo w placówce pocztowej operatora (jeżeli pismo jest doręczane za pośrednictwem operatora pocztowego) lub w urzędzie właściwej gminy (jeżeli pismo jest doręczane w inny sposób niż za pośrednictwem operatora pocztowego) umieszczając zawiadomienie o złożeniu pisma w placówce pocztowej lub urzędzie gminy na drzwiach mieszkania adresata lub oddawczej skrzynce pocztowej (art. 139 § 1 k.p.c.). Zawiadomienie powinno zawierać informacje gdzie i kiedy pismo zostało pozostawione oraz pouczenie, że adresat powinien je odebrać w terminie 7 dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. Jeżeli adresat w ciągu tych 7 dni pisma nie odbierze doręczający musi powtórzyć zawiadomienie (wygląda ono tak samo jak pierwsze zawiadomienie). W razie nieodebrania pisma w ciągu 7 dni od dnia powtórnego zawiadomienia pismo zostanie uznane za doręczone.
Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma z sądu doręczający zwraca pismo do sądu z adnotacją, że adresat odmówił przyjęcia pisma (art. 193 § 2 k.p.c.). Pismo takie uważa się za skutecznie doręczone.
Należy również pamiętać, że w przypadku osoby fizycznej podlegającej wpisowi do rejestru albo ewidencji na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli nie można doręczyć pisma na adres podany w tym rejestrze lub ewidencji z uwagi na nieujawnienie zmiany miejsca zamieszkania i adresu, pismo pozostawia się w aktach sprawy, chyba że nowe miejsce zamieszkania i adres są sądowi znane (art. 139 § 3 k.p.c.).
Dalej należy również pamiętać o obowiązku zawiadomienia sądu o każdej zmianie zamieszkania i adresu skrytki pocztowej (art. 136 § 1 i § 4 k.p.c.), bo na skutek zaniedbanie tego obowiązku pismo sąd pozostawi w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany (art. 136 § 2 k.p.c. i § 4). Tego skutku nie stosuje się do doręczenia skargi o wznowienie postępowania i do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 136 § 3 k.p.c.).
Doręczeń nie dokonuje się w dni wolne od pracy ani w porze nocnej, chyba że wyjątkowych wypadkach prezes sądu postanowi o doręczeniu pisma w dniu wolnym lub porze nocnej (art. 134 § 1 k.p.c.).
Jeżeli zaś strona postępowania ustanowiła pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, sąd pisma sądowe doręczy tym osobom (art. 133 § 3 k.p.c.).