Zarówno w przypadku umów o dzieło jak i umów o świadczenie usług na skutek wykonania każdej z tych umów powstaje jakiś efekt. Utrudnia to postawienie wyraźnych i niebudzących wątpliwości granic pomiędzy umowę o działo a umową o świadczenie usług. Nie oznacza to, że jest to niemożliwe. „Wysiłek” taki podjęło orzecznictwo, głównie w sprawach, w których strona był Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W dalszej części przedstawiam kilka najistotniejszych wniosków z tego orzecznictwa płynących.

Umowa o dzieło jest umową odpłatną. Przez jej zawarcie przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. W umowie o działo strony (przyjmujący zamówienie i zamawiający) mogą określić wynagrodzenie przyjmującego zamówienie w formie wynagrodzenia kosztorysowego albo wynagrodzenia ryczałtowego. Wybór jednego z tych modeli ma pociąga za sobą określone konsekwencje, zwłaszcza dla przyjmującego zamówienie w razie wyboru przez strony modelu ryczałtowego wynagrodzenia.

Rozwiązanie, odstąpienie od umowy, wypowiedzenie umowy są zdarzeniami prowadzącymi do unicestwienia umowy, czyli łączącego strony stosunku prawnego zadzierzgniętego tą umową. Niekiedy takie unicestwienie umowy łączy się z niekorzystnymi następstwami dla strony umowę unicestwiającą.
Przykładem takiej sytuacji jest wypowiedzenie umowy zlecenia. Umowa zlecenia może być wypowiedziana przez każdą ze stron (art. 746 kc) w każdym czasie i niezależnie od istnienia lub nieistnienia przyczyn jej rozwiązania. Strony umowy mogą ograniczyć możliwość wypowiedzenia umowy zlecenia, z tym że nie mogą ograniczyć uprawnienia do wypowiedzenia umowy z ważnych powodów.

Strony stosunków gospodarczych często sięgają do instytucji gwarancji, która ma celu zapewnienie osiągnięcia rezultatu, czyli realizacji interesu jednej ze stron umowy. Przez udzielenie gwarancji, gwarant zobowiązuje się spełnić świadczenia na rzecz beneficjenta gwarancji po spełnieniu przez beneficjenta określonych warunków. Największe problemy i spory wywołuje tzw. gwarancja czysta. Ten rodzaj gwarancji, w odróżnieniu od gwarancji zwykłej, polega na tym, że gwarant wobec beneficjenta gwarancji nie może powoływać się na zarzuty wynikające ze stosunku podstawowego, którego rezultat gwarancja zabezpiecza.

Problem dla beneficjenta gwarancji czystej jest taki, że pomimo posłużenia się w zobowiązaniu gwarancyjnym przez gwaranta takimi zwrotami jak : „na pierwsze żądanie”, „bezwarunkowo”, w momencie skierowania do niego żądania zapłaty jednak twierdzi „że to nie tak” i odmawia zapłaty powołując się na różnorakie zarzuty.

Z umowami terminowymi, czyli takimi umowami, które łączą strony przez jakiś czas (oznaczony albo nieoznaczony), w ciągu którego strony takich umów są wzajemnie zobowiązane do świadczenia, wiąże się problem polegający na tym, że dla jednej ze stron ta umowa przestaje mieć sens gospodarczy a obowiązujące przepisy wyłączają możliwość „wycofania” się przez stronę z takiej umowy. Jednym z przykładów takiej umowy jest umowa dzierżawy zawarta na czas określony.